Ik ben Paulien van Glabbeek-Bosch en woon in Venray met mijn man en twee kinderen. Ik word blij van leuke dingen doen samen met mijn gezin. Ik hou van wandelen, schilderen, dansen, yin yoga, samen muziek maken en een goed boek. Ik spreek graag af met vrienden en ben altijd in voor een goed gesprek. Ik vind nieuwe dingen ontdekken heel boeiend, maar tegelijkertijd ook spannend. Er toch voor gaan geeft me energie en voldoening.

Vanuit eerlijkheid en nieuwsgierigheid ga ik graag op een intuïtieve manier de verbinding aan met de ander. Ik heb een grote passie voor het werken met kinderen en hun ouders. Voor mij was het na de middelbare school een logische stap om naar de PABO te gaan en in 2004 ben ik afgestudeerd aan Hogeschool De Kempel. Vanaf die tijd ben ik werkzaam als juf in het basisonderwijs. Daarnaast heb ik in 2007 mijn bachelor Onderwijskunde behaald aan Universiteit Twente.

Een tijdje meelopen op het pad van een kind en het kind alle mogelijkheden bieden, die binnen mijn bereik liggen, om zichzelf te ontwikkelen en te leren kennen vind ik heel bijzonder. In de jaren waarin ik werkzaam ben in het onderwijs heb ik kinderen in alle leeftijden les gegeven, waardoor ik een goed beeld heb van de ontwikkelingslijn van een kind.

In 2012 ben ik moeder geworden en dit heeft mijn pad een mooie wending gegeven. Ik heb ontzettend veel geleerd van mijn twee kinderen. Ieder kind en ieder mens is uniek. Om mezelf, mijn kinderen en de kinderen waarmee ik werk beter te kunnen begrijpen ben ik mezelf verder gaan ontwikkelen. Ik heb verschillende trainingen en cursussen omtrent persoonlijke ontwikkeling, transformatie en bewustwording gevolgd. En ik ben in de leer gegaan bij dr. A. Jonker om me te verdiepen in zijn opvoedingsaanpak.

Ik heb ervaren dat rust, structuur en duidelijkheid (zowel in het gezin als op school) de basis vormen voor een veilig klimaat, waarin kinderen zich optimaal kunnen ontwikkelen. Ik geloof erin dat als je deze veilige basis als ouders en leerkrachten goed neerzet er ruimte ontstaat om echt de verbinding aan te gaan met kinderen. Vanuit daar kun je het beste aansluiten op wat een kind nodig heeft. Waardoor een kind zich gehoord en gezien voelt en dit vind ik heel erg belangrijk.